با روحانی تا قرن بیست شمسی

شما فکر کنید ما با کسانی تمرین دمکراسی میکنیم که امروز دوره افتادن به طرفدارهای رییسی تسلیت میگن!!!

برده

هیتلر: وانمود کن که کشور در خطر است، اگر مردم بترسند برای برده شدن آماده میشوند!

و این تمام داستان این روزهای ماست، بی کم و کاست!

در این راستا ، در این راستا و باز هم در همین راستا

ویرایش بعدی: مستند به عقب باز نمی گردیم که در کامنتهای شما معرفی شد، حتما ببینید، حتما!

دوبس دوبس دوبس دوبس

داستان از اونجایی شروع شد که من بالاخره تصمیم گرفتم با معروفترین هدفون تاریخ ایران یعنی Creative Ep630 خداحافظی کنم و پس از مدتی که در این حد فاصل از هدفونهای متفرقه استفاده کردم بالاخره برم و یه هدفون بلوتوثی بخرم! این شد که از دیجی کالا شاهرخ رو خریدم! و البته همزمان با اون رستم رو خریدم که به عنوان هدفون توی خونه ازش استفاده کنم

*ایشون شاهرخ هستن*

*ایشون هم رستم تشریف دارن*

خلاصه دو سه ماهی گذشت دقیقا فردای عقد محضری خواهرم بود که شاهرخ خراب شد، گوشی چپش داغون شده بود و صداش در نمیومد، من هم که فال این لاوش شده بودم و روانیش، افتادم به جونش که درستش کنم و همینطور که حدس میزنید درست نشد و از گارانتی هم افتاد حتی!!! که البته من با یک پلن دقیق تونستم چند ماه بعد یه پاوربانک (که نامش را نهادم محی الدین) رو با همین گارانتی زنده کنم! :))

یه مدتی با هدفون روز مبادا میگشتم (بله! درست فهمیدید! من یه هندزفری روز مبادا دارم) تا جشن نامزدی خواهرم دو سه هفته بعد از عقدش ، وقتی مجموع شادباش هایی که گرفتم شد 100 تومن بدو بدو رفتم و اسی (شیائومی هست مارکش) رو خریدم!!!

*اسی*

اسی بسیار خوب و با کیفیت بود و هنوزم هست! اما اگر با هدفون بی سیم کار کرده باشید دیگه هیچوقت نمیتونید یه هدفون سیم دار رو که شعاع حرکتیتون رو محدود میکنه تحمل کنید! اینجوری شد که به فکر خریدن یه هدفون بلوتوث دیگه افتادم اما خب دیگه بودجه مناسبی نداشتم، تا اینکه دیجی کالا از این هدفون NIA ها که همه جا ریخته رو پیشنهاد ویژه گذاشت! و این شد که شاهمُخ (بر اساس شاهرخ و در ادامه روند سابق) وارد زندگی من شد!

*و ایشون شاهمُخ میباشند*

شاهمُخ بچه خوبی بود اما دو تا عیب داشت! و اون عیبها یکی ورژن پایین نسخه بلوتوثش بود که باعث میشد صدا زیاد قطع بشه و یکی هم عمر دو ساعته ی باتریش که دست من رو توی پوست گردو میگذاشت و من مجبور بودم یه کابل aux همیشه با خودم داشته باشم، این شد که اخیرا تصمیمم بر این شد که یه هدفون خوب بخرم، بالاخره پس از مدتها جستجو تونستم هدفونی رو پیدا کنم که بتونه جای شاهرخ رو توی دلم بگیره و حتی از اون بهتر بشه برام، حدودا یک ماه پیش بود که ماهرخ رو خریدم!

*ماهرخ محصولی از راپو*

بعد از اینکه ماهرخ رو خریدم، شاهمُخ رو دادم به خواهرم و دیگه با این خوش بودم و حال میکردم برای خودم، پنجشنبه رفته بودم پیش یکی از کِیس هام، یه کادویی گذاشته بود روی میز و بهم داد، باز نکردم، با دست که تکون میدادم و وزن میکردم ، از این کیف پول های بلند به نظر میومد که توی جعبه های خیلی بزرگ میذارن که برای کادو خوش قیافه بشه! به هر حال زشت بود جلوی خانواده باز کنم، گذاشتمش توی کیفم و سلانه سلانه رفتم خونه، خونه بودم که یهو یادم افتاد کادوی روز معلمی دارم :دی وقتی بازش کردم خشکم زد! کیف پول نبود! LG Tone infinim HBS-900 Harman/Kardon بود :| :| به معنای دقیق کلمه خشکم زده بود، سری هارمَن کاردُنِ ال جی ، که صداش توسط کمپانی معتبر هارمَن تایید شده ، یکی از چیزهایی بود که من عملا در حسرت داشتنش بودم و به خاطر میانگین قیمت 400 هزار تومنی این سری هیچوقت نمیخریدمش! بعد از اینکه تعجب هام رو کردم اسم این رو هم گذاشتم ماهمُخ!

*ماهمُخ ... آه ماهمُخ*

حالا من موندم و انتخابی عجیب بین ماهرخ و ماهمُخ برای دریافت پست هدفون اصلی!!! فعلا ماهمُخ رو یه هفته ای استفاده میکنم که بیکار نمونه، اما انتخاب نهایی، کار بسیار سختیه...

*دسته جمعی*

الان به جز شاهمُخ که خواهرم استفاده میکنه چهار تا هدفون دارم و یه هدفون روز مبادا (که چون سرباز گمنام امام زمانه نشونش نمیدم)؛ هدفون ها ، نه تنها بخش بزرگی از زندگی من هستن و نه تنها یکی از جدی ترین دغدغه های شخصیم هدفون ها هستن، بلکه اونقدری بهم گره خوردن که جزو سه المان اولی خواهند بود که من رو با اونها خواهید شناخت ... "اون پسر هدفون به گوشه" چیزیه که در مورد من زیاد میگن!

پ.ن 1: برای عرض ارادت به هدفون هایم، رفیق پیاده روی های من!

پ.ن 2: اگر کسی این پست رو دید و دلش خواست یا حس بدی گرفت از اینکه خودش نداره اینها رو، حلالم کنید، قصدم فخر فروشی و دل سوزوندن نبوده!

باقی بقا!

شصتادمین برنامه تبلیغاتی انتخابات ریاست وُبلوگی

با سلام خدمت بینندگان عزیز در خدمت آقای سید هولدن کالفیلدی طبا از نامزدان محترم ریاست وُبلوگی هستیم، آقای سید هولدن کالفیلدی طبا صحبت ابتداییتون؟

- سلام سلام​ صد تا سلام (دارارام دارارم رام)

:| خب آقای کالفیلدی طبا نظرتون راجع به حفظ محیط زیست چیه و چه برنامه ای برای برطرف کردن خطر انقراض گونه های خاص دارید؟

- آهویی دارم خوشگله فرار کرده ز دستم... دوریش برایم مشکله کاشکی اونو میبستم ... کاشکی اونو میبستم

:| :| خب سوال بعدی من از شما اینه که برنامه شما برای متوقف کردن روند مهاجرت به شهرهای بزرگ​ و توانمندسازی روستایی ها چیه؟

- خوشا به حالت ای روستایی چه شاد و خرم چه با صفایی ... در شهر ما نیست جز دود و ماشین دلم گرفته از آن و از این

:| :| خب اقای میرمهدی حاجی​ جیگر ... چیز ببخشید کالفیلدی طبا... شما چه برنامه ای برای ایجاد اشتغال دارید؟

- من کارم... بازو و نیرو دارم...هر چیزی رو می سازم .. از تنبلی بیزارم......اسم من اندیشه به کار می گم همیشه بی کار و بی اندیشه چیزی درست نمی شه... ما کار و اندیشه با هم هستیم همیشه ...می دونیم تنهایی چیزی درست نمی شه

:| ما رو گرفتی؟ خدایی؟ بله بله ... از اتاق فرمان میگن شورای نگهبان قانون وبلاگی صلاحیت شما رو تایید کردن و باید سوال بعد رو بپرسم ... خب برنامه شما برای ایجاد فضای آزاد در جامعه چیه؟

صد دانه یاقوت، دسته به دسته ... با نظم و ترتیب یکجا نشسته ... هر دانه ای هست خوشرنگ و رخشان ... قلب سپیدی در سینه ی آن

:| :| و‌نظرتون در مورد امنیت اجتماعی؟

- شبا که ما میخوابیم آقا پلیسه بیداره ... ما خواب خوش میبینیم اون دنبال شکاره

میدونستم اینو میگید :| سوال بعد اینکه اگر تهدیدی متوجه میهن عزیز وبلاگیمون بشه برخورد شما چیه؟

بازم مثل همیشه ... ایران برنده میشه!!!

بله :| خب آقای میرمهدی حاجی جیگر ... اهههههه ... کالفیلدی طبا سخن آخری اگر هست بفرمایید...

- ما گل‌های خندانیم... فرزندان ایرانیم ... ما سرزمین خود را ... مانند جان میدانیم ... ما باید دانا باشیم... هشیار و بینا باشیم ... از بهر حفظ ایران ... باید توانا باشیم ... آباد باش ای ایران ... آزاد باش ای ایران ... از ما فرزندان خود ... دلشاد باش ای ایران :)

:| :| :|

بیشُعور انتخاباتی

شاید فکر کنید که سه گانه ی "قالیباف-جهانگیری-روحانی" (هر سه تاشون، نه یکی از سه تا) سه بیشُعور انتخاباتی برگزیده هستن که با وقاحت و دریدگی زیاد به همه تاختن و به همه تهمت زدن و به همه پریدن و بزرگتیرین بی اخلاقی های ممکن رو ، بالاترین فسادهای ممکن رو، بیشترین سیاه رویی رو ایجاد کردن و حتی به این فکر نکردن که امروز روز تولد امام زمان بود و احترام روز واجب! اما نه، بیشُعور انتخاباتی ما اینها نیستن، بیشُعور انتخاباتی اون مردمی هستن که به صِرف یه مناظره، آن چنان شهر رو قفل کردن، آنچنان ترافیکی ایجاد کردن که مسیر های ده دقیقه ای چهل دقیقه بشن! و فکر نکردن، شاید مریضی، شاید آتشی، شاید خطری مردمی رو تهدید کنه که نیاز به حضور سریع نیروهای مربوطه باشه و پشت ترافیک احمقانه ی تو ، مادری بمیره، خونه ای بسوزه یا به دختر جوانی تجاوز بشه!

مردم بیشُعور انتخاباتی ایران ... یادتون می آید خیابان جای حرکت ماشین ها بود؟ یادتون می آید پیاده رو ها برای حضور شما بودند؟

پ.ن 1: این نوشتار در مورد طرفداران جریان سیاسی خاصی نیست و در واقع درباره ی رفتار به شدت شنیع مردم ایران در قانون نا مداری!!! هست، چه بسار هر گروه دیگه ای امشب احساس پیروزی میکردن، باز هم همین روند و حتی بدترش انجام میشد!

پ.ن 2:

جشن هسته ای ایران ، 1394 ، تهران

جشن خیابانی مردم کره جنوبی ، جام جهانی 2002 ، سئول

پ.ن 3: ...

دورهمی نمایشگاه کتاب محلاً مرفوع :|

میفرماید که من قرار رو دقیقا نهایی کردم، یه ایستگاه مترویی و ساعت مناسبی در صبح، اما به عادت معهود و مالوف (اوووووووووفففففف) آدرس و ساعت رو به صورت شخصی ابلاغ میکنم! پس لطفا به صورت عمومی اعلام حضور کنید که همه ی عزیزان بدونن کیا هستیم و به صورت خصوصی آیدی تلگرام یا شماره تلفنتون رو مرحمت بفرمایید، از این جهت که قبلا که پیغام میفرستادم همه رو هرزنامه میکرد! با تشکر از شما، تیپم هم بهتون خبر میدم :))

پ.ن انتخاباتی: این بار اما شاعر فرموده است که ...

به شما قول می دهم که اگر ... او شود مرد اول کشور
می کشد در پیاده رو با زور ... تکه ای را ز خیابان ظفر

پ.ن غیر انتخاباتی: این پست فعلا همین بالا چسبیده، اون زیر ممکنه زندگی ادامه داشته باشه!

من احساس خطر میکنم، پس چی خیال کردید!

مناظره ی دوم احتمالا مهمترین مناظره دوران پسا احمدی نژاد بوده، دارای چندین نقطه عطف، چندین جمله و نکته ی آشکار و یک پدیده ی مسلم! این نوشته، نظریات یه شهروند معمولی بدون جهت گیری سیاسی خاص، در مورد مناظره دومه!

نکته ی 1، من دولت نیستم!!! : آقای روحانی جوری وارد مناظره دوم شدن انگار آقای رییسی رییس جمهور هستن! استراتژی روحانی هم نخ نما بود، هم زشت و هم گل به خودی، تنها به درد "دمت گرم خوب سرویسشون کردی" کامنتهای اینستاگرامی میخوره! روحانی جوری از "توقیف فیلمها" و "توقیف هنر" و "محقق نشدن پیش بینی ها" حرف میزد انگار قوه مجریه رو این چهار سال من میچرخوندم! دولت روی کار، در برنامه های تبلیغاتی باید گزارش عملکرد بده نه اینکه از وضع موجود انتقاد کنه، چون خودش وضع موجوده! شمای قوه مجریه مسئول گردوندن مملکت بودی! اگر دولت شما اونقدری قدرت نداشته که یک مدیر خانوم رو بر سر کار نگه داره ، اصلا شما با این کابینه ی ضعیف ترسو اصلا لایق چهار سال ریاست دولت دوباره هستید؟ و اگر دولت خودش این کار رو از سر مصلحت یا نخواستن یا هر چیزی نکرده، چرا ازش به عنوان نقد استفاده میکنید؟ و در صورت اینکه این کار رو عامدانه هم نکردین، باز هم لیاقت ادامه ریاست دولت رو نباید داشته باشید!

نکته ی 2، بیابانی به نام ایران، بهشتی به نام ایران روحانی، جهنمی به نام ایران پسا روحانی!!! : این عوام گرایانه ترین، پوپولیستی ترین، خلاف واقع ترین و دروغگویانه ترین حرفی بود که میشد از دهان رییس دولت در بیاد! هیچکس در فاجعه بودن دوران 8 ساله ی احمدی نژاد (مخصوصا دور دوم) شکی نداره، اما استاد! اینجوری نبود که "شیر و کره نبود" اینطوری نبود که "گندم نبود" اینطوری نبود که "مردم اندازه یه روزشون خرید کنن" این حرفها از مدعیان روشنفکری و استدلال و ادب، بیش از مسخره بودن ناشایست، زننده و احمدی نژادیه!

نکته ی 3، ما برجام کردیم! ما برجام کردیم! ما برجام کردیم! : یک نکته ی به شدت مهم که در این مورد کلا توسط دولت و دولت دوستان نادیده گرفته میشه روح زمان هست! این مانور بیخود دولت که عامه مردم رو هدف گرفته و موفق هم بوده روی این موضوع ناشی از سرپوش گذاشتن عامدانه ی همین موضوعه! اگر چهار سال به عقب برگردیم و مناظره های سال 92 رو مرور کنیم، فقط یک نکته توی وعده های "تمامی کاندیداها" مشترک بود و اون هم چیزی نبود جز "حل مسئله ی هسته ای" از جلیلی و قالیباف تا عارف و روحانی همه تاکید موکد روی این مسئله داشتن که "لازمه با تعامل با دنیا این مشکل رو حل کنیم" ، این وسط در مورد چگونگی توافق تفاوتهایی وجود داشت اما ماهیت توافق (و نه لج و لجبازی) مسئله ای بود که به عبارتی "روح زمان سال 92" بود. مردم از هشت سال تنش خسته بودن، سایه ی عدم امنیت روانی روی سر مردم بود و مردم میخواستن واقعا این قضیه یک بار برای همیشه تموم بشه! دولت یازدهم (از هر تفکر و جناحی، حتی تندروترینشون) موظف و ملزم به احقاق این اتفاق بود، و نهایتا هم مردم کسی رو انتخاب کردن که قولهای "زنده تری" در این مورد داده بود! شما فقط فرض بگیرید شخص دیگه ای (که اون هم قول حل مسئله هسته ای رو داده بود) رییس جمهور میشد، باز هم همین مسیر، با تفاوتهایی ، طی میشد! این چیزیه که دولت حاضر سعی در انکارش داره، اما روح زمان انتهای دولت دهم چیزی جز "حل مسئله هسته ای" نبود و در دولت یازدهم (هر دولت احتمالی ای) همین مسیر دنبال میشد!

نکته ی 4، به احمدی نژاد رای ندهید!! : آقای روحانی، شما سه ماه دیگه "دولت قبل" میشین، تا کی قراره هر چیزی ازتون میپرست بای دیفالت بگین "دولت قبل؟"

نکته ی 5، ظهور و سقوط احمدی نژاد : اون چیزی که دولت مردم رو ازش میترسونه با یه نگاه خیلی ساده به وضع موجود به روشنی مشخصه که یه ترس موهوم و غیر واقعیه! فضای عمومی جامعه پس از ثبت نام دوباره احمدی نژاد که باعث شد به خاطر رو در رویی با سران بالارتبه ی نظام حتی حامیان شش دانگش هم ازش اعلام برائت کنن به راحتی بیانگر نقشه ی راه ریاست جمهوری 96 خواهد بود، تاکید شخص اول مملکت - به هر دلیلی - عدم شرکت احمدی نژاد - بخوانید تفکر احمدی نژاد - بود، خواست نظام هم همین بود، و بعد از ثبت نام محمود احمدی نژاد فضای عمومی جامعه هم همین خواست رو داشت - ارجاعتون میدم به روح زمان - و کاملا مشخص بود که کاندیدایی که با احمدی نژاد اعلام نزدیکی کنه، یا تفکر احمدی نژادی بروز بده کاملا محکوم به شکسته، دولت روحانی این حقیقت مسلّم رو نادیده میگیره که ظهور احمدی نژاد در سال 84 نتیجه مستقیم خواست مردم برای تغییر بود و الان خواست مردم اصلا این نیست، 12 سال بعد از اون روز، مردم تنها کسی که نمیخوان، یه دولتمرد کله شق، کله خر و کله خرابه، الان خواست عمومی جامعه اعتداله و میانه روی، و نامزدهای اصولگراها تاکید شدیدی روی همین دارن، اونها حتی وقتی میخوان از دولت احمدی نژاد فَکت مثبت بیارن، اول سه بار از خودش و دولتش استغفار و اعلام برائت میکنن بعد حرف میزنن!!! اونها میدونن رایشون در گرو میانه رویشونه، و اصلا اهمیتی نداره که فرد رییسی یا قالیباف چقدر تندرو فکر میکنن، چون اونها از سه جناح شخص رهبری، سران نظام و از همه مهمتر از سمت مردم "محکوم و مجبور به میانه روی" هستند! این چیزیه که دولت نادیده میگیره و سعی در القای عکس قضیه رو داره! و من البته فکر میکنم موفق هم نبوده، اونی که اصلاح طلبه لازم نیست براش تبلیغ کنی ، خودش فرضش اینه هر کس عین خودش فکر نکنه احمدی نژاده، اینجا باید آرای مردم مردد تغییر کنه که دید من اینه که نکرده!

نکته ی 6، برجام همه چیز نیست : از همه نقاط ضعف احتمالی برجام بگذریم - که اگر روحانی فن!!! بی منطق نباشید، تفکر منطقی میگه قطعا این توافق کاستی هایی داره - اما این رو نادیده نمیشه گرفت که اگر تنها نکته ای که بلدی بهش اتکا کنی "برجام" باشه یعنی دولت موفقی نبودی، 1300 روز برای برجام (که در 500 روز اول حاصل شده) یعنی تو 800 روز بعدی رو هیچ برنامه ای نداشتی! حالا بگذریم از اون 100 روز تخیلی!

نقطه عطف اصلی، جوری که دولت به ما و جامعه و زندگی نگاه میکنه! : آقای جهانگیری جملات شاهکار زیادی توی این مناظره داشتن، از توهین مسلم دولت یازدهم به شعور مردم در بیانیه خوانی بگذریم، از این بگذریم که وقتی حرف از قاچاق وزیر شد جهانگیری گفت "من فکر میکردم یه وزیر دیگه است، الان فهمیدم وزیر آموزش پرورشه" و حتی از این سوال مبرهن بگذریم که "مگه توی کابینه چه خبره که جهانگیری فکر میکرده یه وزیر دیگه قاچاق کرده"؟ حتی از نبودن شیر و کره بگذریم، اما رویکرد دولت به منِ "جوون"، نگاه دولت به "پول" و مقوله "بیکاری" و "اشتغالزایی" همه و همه توی این جمله ی جهانگیری قابل فهمه: "دختر وزیر، فوق لیسانس داره و بیکار بوده، مظلومه، به شغل شریف واردات روی آورده و خیلی شرافتمندانه از مبادی رسمی لباس بچه وارد کشور کرده، اون هم چقدر؟ کلا همش 200 میلیون ، فقط 200 میلیون"... من جوونم، فوق لیسانس دارم، شغل مناسبی هم ندارم، قطعا از دختر وزیر با حقوق 25 میلیونی هم مظلومترم، آقای جهانگیری، جناب روحانی، فقط؟ فقط 200 میلیون؟ شما توی زندگیهاتون چه رقمهایی رد و بدل میشه که برای جوون بیکار این مملکت 200 میلیون رو با قید "همش" و "فقط" و "کُلّش" به کار میبرید؟ راه حل شما برای اشتغال جوون مملکت، دزدی از بیت المال و قاچاقه؟ نگاه شما اینه "کار نداشت 200 میلیون برداشت رفت قاچاق کرد؟" شما اصلا فرض دارید که منِ 29 ساله دنبال شغلی با حقوق ثابت تنها و تنها 1% این مبلغ در ماه هستم و در اون ناموفقم؟ تفکر جاری دولت در مورد جوانان، اشتغال و مقوله ی ارزش پول مشمئز کننده و حال به هم زن بود! تنها یه دلیل بیارید که من به کسی که به 200 میلیون میگه "فقط" و جای عذرخواهی از قاچاقچی بودن کابینه اش میگه "جوون بود و مظلوم" چرا باید رای بدم؟ ببخشید آقای جهانگیری، ما هم جوونیم و مظلوم اما بابامون مثل شما به بودجه و منابع مملکت وصل نیست، نفری 200 میلیون می دید بریم قاچاق؟

نقطع عطف فرعی، تو رو خدا به ما حمله نکنید : این رو شاید درک نکنید، چون بیشترین اعتراضها رو در این مورد جوونهایی داشتن که فرزندان "رزمندگان جنگ 8 ساله" هستن، یک بار جهانگیری در توصیف ادامه ی روند قبل داشت میگفت که "اگه اون روند ادامه پیدا میکرد حمله میکردن بهمون بدبخت میشدیم، چیکار میکردیم؟" که انگار زودتر فهمید این حرفش دولت رو براندازی میکنه و گفت "اگه اون روند ادامه پیدا میکرد تحریم ها هم ادامه پیدا میکرد" (جواد خیابانی!) یک بار هم عملا آقای روحانی از اینکه ما موشک هامون رو تست کردیم و روشون شعار نوشتیم شاکی شدن که "چرا برجام رو به هم میزنید؟" حالا بماند که قرار بود برنامه موشکی ایران دخلی به برجام نداشته باشه، شما چی فکر کردید که اینجوری دست و پاتون جلوی "تهدید" میلرزه؟ هیچ احمقی جنگ رو دوست نداره، هیچ شهروندی خوشش نمیاد سایه ی جنگ بالای سرش باشه، اما وظیفه ی دولت دفاع از مرز کشوره نه ترس از جنگ، شما میانه روی مقتدرانه رو با ترس منفعلانه جابجا گرفتی! جرا اینقدر تاکید روی جنگ دارید؟ که چی بشه؟ اینجا کرور کرور آدم نمرده که شمای جای دفاع از این مملکت و حفط امنیتشون، برید پشتشون قایم بشید بگید اونا دارن میان بزننتون! دیپلماسی فعال معنیش این نیست که از شعار در مورد "اسرائیل" بترسید!!! اونم نه هر کشوری، اسرائیل که هر روز ما رو تهدید میکنه و گوشش رو کشیدن کمترین وظیفه ی شماست! اینقدری حقیر شدید که امنیت کشورتون براتون ترسناکه و در برابر اهدافتون؟ دیپلماسی فعال یعنی پسر مملکت رو که بی عفت کردن توی فرودگاه یه کاری کنی، زن مملکتت رو لخت کردن یه کاری کنی، توی منا اتباعت رو به خاک و خون کشیدن یه کاری کنی، یه روانی اون سر دنیا مردمت رو از کشورش اخراج میکرد یه کاری کنی! دیپلماسی عزت شما اونقدری ناکارآمد عمل کرده که مسئولان دولتی در ابعاد ابلهانه ی گرجستان به خودشون اجازه توهین و تجاوز جنسی به اتباع ایرانی میدن، دیپلماسی عزت؟ بیخیال!

نقطه عطف اضافی ، لیست اموال : شوخی خوبی بود ، با همتونم، هر شیش تاتون! خیلی خندیدیم، خدا خیرتون بده!

پدیده، میرسلیم رونالدو!!! : تلفیقی از گاندی و آبراهام لینکلن و دکتر بازرگان، نقطه ضعفش اینه که از موتلفه است و اینها در بین مردم دیگه پایگاهی ندارن، نقطه قوتش این بود که در عین حال که رای نمیاره، اما با برنامه ترین، مسلط ترین ، مطمئن ترین و دقیق ترین کاندیدای مناظره دوم بود، ایشون تنها کاندیدی بود که به هر سوالی در موضوع خودش پاسخ داد و هر موضوعی رو در جای خودش نقد کرد، اگر قرار به "فهمیدن سوال" و "جواب مرتبط" بود، قطعا ایشون رییس جمهور مملکت میشد! اما طوفانی ترین عملکرد ایشون نقدهای مودبانه، متقن، اصولی ، محکم و همگی وارد به عملکرد دولت بود! ناتوانی تیم دولت در پاسخ دادن به حتی یک نقد و کلا فراردولت از موضوعات ایشون، خودش بیانگر عجز اونها در برابر این نقدها بود، میرسلیم خودش رای نمیاره، اما شکاف بزرگی توی رای های روحانی ایجاد کرد!

نتیجه: این نوشتار بیشتر در مورد عملکرد دولتی ها بود چون این دولت مستقره و مسئول در برابر عملکردش، و چون من تا روز جمعه تصمیم رای دادن به روحانی بود، این نوشتار به این دلیل تاکیدش روی حرفهای دولت بود که ما چهار سال به دولت اعتماد کردیم و الان ازشون گزارش کار و عملکرد میخوایم نه "تو رو خدا به ما رای بدید بقیه آدم نیستن" نه "ایران بیابونی بود که ما بهشتش کردیم" ، ما ترس از گذشته نمیخوایم، امروز شما خودتون گذشته اید و باید از عملکردتون در این گذشته دفاع کنید! من نمیدونم به چه کسی رای میدم، اما این مناظره من رو به این یقین رسوند که روحانی و دولتش قطعا کسایی نیستن که این رای رو از من میگیرن!

پ.ن: ونزوئلا میشدیم؟ یا ونزوئلا خواهیم شد؟

توصیه به رفقا: قبل از اینکه بیاید و از جنایات و جرمهای رییسی، قالیباف و میرسلیم بگید، اول برید عملکرد گذشته ی میرحسین موسوی، کروبی، خاتمی و شخص حسن روحانی و نقشهای پررنگشون در جنایات، سرکوبها و تندروی های دهه شصت و هفتاد رو یه مرور کنید، یه ماله بردارید بکشید روی کارهاشون، بعد اون ماله رو بدون جر و بحث بدید به بقیه بکشن روی کارهای کاندیداهای مورد علاقه شون، چون این ماله ای که برداشتید روی کارهای میرحسین رَنجر و اکبر پونز و حسن سرکوب!!! میکشید، یا باید برای همه کار کنه یا دیگی که برای من نجوشه سر سگ باید توش بجوشه به هر حال!

باقی بقا!